پزشکی و سلامت

از آنجا که بیماری شقاق مقعدی بسیار رایج است، بعضی از افراد هر چند وقت یک بار به آن دچار می شوند. این زخم گاهی به خودی از بین می رود ولی اگر فردی دچار یبوست مزمن باشد شکاف شقاق در داخل کانال رکتوم ایجاد می شود و بسیار دردناک است.

یماری شقاق مقعدی یک شکاف یا ترک باریک در پوست دیواره ی مقعد و مخاط اطراف آن است که در نیمه ی تحتانی مقعد رخ می دهد. از آنجایی که در این قسمت تمرکز گیرنده های عصبی بسیار بالاست در صورت بروز هر نوع از هم گسیختگی بافتی و آسیب می تواند درد بسیار زیادی به وجود بیاید که گاهی خارج از تحمل فرد است.

علائم:

شقاق مقعدی یک پارگی کوچک در پوشش مقعد است که اغلب منجر به موارد زیر می شود:

• درد شدید: در حین و بعد از اجابت مزاج.
• خونریزی: خون قرمز روشن روی دستمال توالت یا مدفوع.
• خارش یا سوزش: در ناحیه مقعد.

علل:

شقاق مقعد معمولاً ناشی از موارد زیر است:

• یبوست: زور زدن در حین حرکات سخت روده می تواند منجر به شقاق مقعدی شود.
• اسهال: مدفوع شل مکرر می تواند پوست حساس مقعد را تحریک کند.
• زایمان: فشار هنگام زایمان می تواند باعث ایجاد شقاق شود.
• مقاربت مقعدی: گاهی اوقات می تواند منجر به پارگی در این بافت حساس شود.

درمان ها:

درمان بر تسکین درد و بهبودی تمرکز دارد:

• تغییرات رژیم غذایی: افزایش دریافت فیبر برای نرم شدن مدفوع.
• حمام سیتز: نشستن در آب گرم چندین بار در روز می تواند تحریک را تسکین دهد.
• داروهای موضعی: پماد نیتروگلیسیرین یا مسدود کننده های کانال کلسیم می توانند به شل شدن عضلات اسفنکتر مقعد کمک کنند.
• تزریق بوتاکس: این روش می تواند به طور موقت عضله اسفنکتر را فلج کرده تا روند ترمیم را بهبود بخشند.
• جراحی: در موارد مزمن، ممکن است اسفنکتروتومی داخلی جانبی برای کاهش درگیری اطراف مقعد انجام شود.

3. آبسه مقعد

علائم:

آبسه مقعدی یک وضعیت دردناک است که با تجمع چرک در نزدیکی مقعد مشخص می شود. علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• درد شدید: بخصوص هنگام نشستن یا حرکت.
• تورم و قرمزی: اطراف مقعد.
• تب و لرز: نشان دهنده عفونت احتمالی است.
• ترشح چرک: از ناحیه مقعد.

علل:

آبسه مقعد معمولاً از موارد زیر ناشی می شود:

• عفونت غدد مقعد: انسداد یا عفونت غدد داخل مقعد می تواند منجر به تشکیل چرک شود.
• بیماری التهابی روده (IBD): شرایطی مانند بیماری کرون می تواند خطر آبسه را افزایش دهد.
• تروما یا آسیب: هرگونه آسیب به ناحیه مقعد ممکن است فرد را مستعد عفونت کند.

درمان ها:

درمان اولیه برای آبسه مقعد تخلیه با روش جراحی است:

• برش و درناژ (I&D): پزشک یک برش برای تخلیه عفونت روی پوست ایجاد میکند.
• آنتی بیوتیک ها: ممکن است برای درمان یا پیشگیری از عفونت پس از درناژ تجویز شود.
• مدیریت شرایط زیربنایی: رسیدگی به هر عاملی مانند IBD.

4. فیستول

علائم:

فیستول مقعدی یک ارتباط غیر طبیعی بین کانال مقعد و پوست نزدیک مقعد است. علائم عبارتند از:

• زهکشی مداوم: نشتی چرک یا مدفوع از دهانه نزدیک مقعد.
• درد و ناراحتی: به خصوص در هنگام اجابت مزاج.
• تورم یا قرمزی: در اطراف دهانه خارجی.

علل:

فیستول اغلب در نتیجه موارد زیر ایجاد می شود:

• عوارض آبسه: بسیاری از فیستول ها از آبسه های درمان نشده یا ضعیف التیام یافته منشاء می گیرند.
• بیماری التهابی روده (IBD): شرایطی مانند بیماری کرون می تواند منجر به تشکیل فیستول شود.
• پرتودرمانی: درمان سرطان در ناحیه لگن ممکن است خطر را افزایش دهد.
• https://www.pishkhan.com/

از آنجا که بیماری شقاق مقعدی بسیار رایج است، بعضی از افراد هر چند وقت یک بار به آن دچار می شوند. این زخم گاهی به خودی از بین می رود ولی اگر فردی دچار یبوست مزمن باشد شکاف شقاق در داخل کانال رکتوم ایجاد می شود و بسیار دردناک است.

یماری شقاق مقعدی یک شکاف یا ترک باریک در پوست دیواره ی مقعد و مخاط اطراف آن است که در نیمه ی تحتانی مقعد رخ می دهد. از آنجایی که در این قسمت تمرکز گیرنده های عصبی بسیار بالاست در صورت بروز هر نوع از هم گسیختگی بافتی و آسیب می تواند درد بسیار زیادی به وجود بیاید که گاهی خارج از تحمل فرد است.

علائم:

شقاق مقعدی یک پارگی کوچک در پوشش مقعد است که اغلب منجر به موارد زیر می شود:

• درد شدید: در حین و بعد از اجابت مزاج.
• خونریزی: خون قرمز روشن روی دستمال توالت یا مدفوع.
• خارش یا سوزش: در ناحیه مقعد.

علل:

شقاق مقعد معمولاً ناشی از موارد زیر است:

• یبوست: زور زدن در حین حرکات سخت روده می تواند منجر به شقاق مقعدی شود.
• اسهال: مدفوع شل مکرر می تواند پوست حساس مقعد را تحریک کند.
• زایمان: فشار هنگام زایمان می تواند باعث ایجاد شقاق شود.
• مقاربت مقعدی: گاهی اوقات می تواند منجر به پارگی در این بافت حساس شود.

درمان ها:

درمان بر تسکین درد و بهبودی تمرکز دارد:

• تغییرات رژیم غذایی: افزایش دریافت فیبر برای نرم شدن مدفوع.
• حمام سیتز: نشستن در آب گرم چندین بار در روز می تواند تحریک را تسکین دهد.
• داروهای موضعی: پماد نیتروگلیسیرین یا مسدود کننده های کانال کلسیم می توانند به شل شدن عضلات اسفنکتر مقعد کمک کنند.
• تزریق بوتاکس: این روش می تواند به طور موقت عضله اسفنکتر را فلج کرده تا روند ترمیم را بهبود بخشند.
• جراحی: در موارد مزمن، ممکن است اسفنکتروتومی داخلی جانبی برای کاهش درگیری اطراف مقعد انجام شود.

3. آبسه مقعد

علائم:

آبسه مقعدی یک وضعیت دردناک است که با تجمع چرک در نزدیکی مقعد مشخص می شود. علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• درد شدید: بخصوص هنگام نشستن یا حرکت.
• تورم و قرمزی: اطراف مقعد.
• تب و لرز: نشان دهنده عفونت احتمالی است.
• ترشح چرک: از ناحیه مقعد.

علل:

آبسه مقعد معمولاً از موارد زیر ناشی می شود:

• عفونت غدد مقعد: انسداد یا عفونت غدد داخل مقعد می تواند منجر به تشکیل چرک شود.
• بیماری التهابی روده (IBD): شرایطی مانند بیماری کرون می تواند خطر آبسه را افزایش دهد.
• تروما یا آسیب: هرگونه آسیب به ناحیه مقعد ممکن است فرد را مستعد عفونت کند.

درمان ها:

درمان اولیه برای آبسه مقعد تخلیه با روش جراحی است:

• برش و درناژ (I&D): پزشک یک برش برای تخلیه عفونت روی پوست ایجاد میکند.
• آنتی بیوتیک ها: ممکن است برای درمان یا پیشگیری از عفونت پس از درناژ تجویز شود.
• مدیریت شرایط زیربنایی: رسیدگی به هر عاملی مانند IBD.

4. فیستول

علائم:

فیستول مقعدی یک ارتباط غیر طبیعی بین کانال مقعد و پوست نزدیک مقعد است. علائم عبارتند از:

• زهکشی مداوم: نشتی چرک یا مدفوع از دهانه نزدیک مقعد.
• درد و ناراحتی: به خصوص در هنگام اجابت مزاج.
• تورم یا قرمزی: در اطراف دهانه خارجی.

علل:

فیستول اغلب در نتیجه موارد زیر ایجاد می شود:

• عوارض آبسه: بسیاری از فیستول ها از آبسه های درمان نشده یا ضعیف التیام یافته منشاء می گیرند.
• بیماری التهابی روده (IBD): شرایطی مانند بیماری کرون می تواند منجر به تشکیل فیستول شود.
• پرتودرمانی: درمان سرطان در ناحیه لگن ممکن است خطر را افزایش دهد.
• https://www.pishkhan.com/